پارسای پارسی

تردیدی نیست که سلمان فارسی (فوت 35 یا 36 ه . ق) از مشاهیر صحابه و یاران پیغمبر اسلام، نخستین نقطه التقای اسلام و ایران و اولین شخصیت مهم و برجسته ای است که این دو فرهنگ را به یک دیگر پیوند داده است. “اسلام ایرانی” به معنای التقاطی کلمه به واسطه جهاد بزرگ و تاریخی سلمان و “قوم او” به عنوان یک هویت یکپارچه و واحد، در شکل گیری تمدن بزرگ اسلامی نقش تعیین کننده داشته است. ما ایرانیان از دو لحاظ وامدار سلمان فارسی هستیم؛ از لحاظ تعلق به فرهنگ ایرانی و نیز از لحاظ مسلمان بودن و به ویژه تشیع که سلمان از طلایه داران آن محسوب می شود. سلمان فارسی، در عین حال، یکی از مظاهر وحدت اسلامی نیز می باشد؛ چرا که همه فرق اسلامی از شعیه و سنی، به او و شخصیت او به دیده حرمت می نگرند و او را به عنوان یکی از اصحاب رسول (ص) می ستایند. در این کتاب، زندگانی و شخصیت سلمان فارسی، آن گونه که در متون فارسی از نظم و نثر و در قلمرو اندیشه های مذاهب اسلامی و در عرصۀ غریب اسطوره ها جلوه یافته، روایت شده است.