کتاب پایان

سه داستان به‌هم‌پیوسته‌ست دربارهٔ انسانی طردشده از اجتماع. در روایت این کتاب با وجود تلخ بودن مضمون آن، از طنز استفاده شده است.در این سه داستان هم مانند بسیاری از نوشته‌های دیگر بکت، از پیرنگ داستانی به شکل کلاسیک آن خبری نیست. داستان‌ها، درباره‌ٔ فردی علیل و طرد شده‌ است که جدا از جماعت، در انزوا، گوشه‌های پنهان ذهنش را روایت می‌کند؛ اما قصه‌ها، در عین سادگی و با کمترین کنش ممکن، از کشش و جذابیت خاص و طنزی محسوس برخوردار است.