مقدمه ای بر فلسفه ی ذهن

بخشی از کتاب:
مشکل هویت شخصی مشکل تبیین این مسئله است که چه چیزی این واقعیت را توضیح می‌‏دهد که یک شخص در طول زمان، با وجود تغییرات چشمگیر در ویژگی‌‏های جسمی و روانی، همان شخص باقی می‌‏ماند. حیات ایتل به صورت یک تخمک بارور‌شده آغاز می‌‏شود. او به سلول لقاح‌‏شده، سپس جنین اولیه و بعد جنین ثانویه تبدیل می‌‏شود. او متولد شده است؛ دوران نوزادی، کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و پیری را پشت سر می‌‏گذارد و سرانجام می‌‏میرد. بر اساس برخی دیدگاه‌‏ها، او ممکن است پس از مرگ نیز به حیات خود ادامه دهد (به صورت روح بدون بدن یا به صورت بدنی شبیه‌‏سازی‌‏شده که حافظۀ شخص به آن انتقال می‌‏یابد). ویژگی‌‏های بدنی او در طول زندگی‌‏اش به‌طور قابل توجهی تغییر می‌‏کنند و حتی، اگر پس از مرگ به حیات خود ادامه دهد، ممکن است آن‌‏ها کاملا نابود ‏شوند. ویژگی‌‏های روانی او نیز به‌طور قابل ملاحظه‏‌ای تغییر می‌‏کنند و، همچنین، ممکن است در نتیجۀ از دست دادن حافظه یا رفتن به کما کاملا از بین بروند. با‌این‌حال، به‌نوعی به نظر می‌‏رسد یک شخص، و همان شخص، دستخوش همۀ این تغییرات می‌‏شود. بنابراین سؤال این است که چه چیزی باعث می‌‏شود شخص در تمام این مدت همان شخص باشد؟