سرزمین بی‌ حاصل

درباره‌ی کتاب :

تی ـ اس ـ الیوت در جهان کنونی یک نام بلندآوازه‏ و اثر منظوم او «سرزمین بی‏حاصل» از سروده ‏های مهم قرن بیستم است. در واقع شعر بلند منظومه «سرزمین بی حاصل» به عقیده ی بسیاری از هنرشناسان، مظهر کمال سخنوری در زبان و ادبیات انگلستان قرن بیستم و نمودار بارزی از شیوۀ شاعری در دوره ی معاصر به شمار می‌ رود. همین منظومه سبب شد که منتقدان ادب شناس جهان، الیوت، این شاعر برنده جایزه ادبی نوبل را بزرگ ترین شاعر انگلیسی قرن خود بدانند.

اليوت در جایی نوشته است: « …من شکسپیر را می‏خواندم، اما خوشم نمی‏آمد. تنها مسرتی که از مطالعه ی شکسپیر برایم حاصل می‏شد این بود که دیگران تعریفم را می‏ کردند که دارم شکسپیر می‏ خوانم. راستش اگر اختیار در دست خودم بود ابدا لای کتاب او را باز نمی ‏کردم. در عوض از «عمر خیام» و رباعیات او خوشم می‏آمد. وقتی ترجمه ی فیتزجرالد را از نظر می ‏گذراندم ناگهان رنگ‏ های روشنی در نظرم جلوه‏گر می ‏شد که هم لذت بخش بود و هم دردناک و من تحت‏ تاثیر این اشعار شروع به سرودن رباعی کردم. رباعیاتی که خیال‏ انگیز و غم‏فزا بودند.»