کتاب بوطیقا

درباره کتاب:

ارسطو، اولین کسی است که دربارۀ شعر و هنر رساله‌‏ای جداگانه نوشت و در آن اعتراضات افلاطون را، بی‌‏آنکه نام او را بیاورد یک به یک پاسخ داد. بعضی از محققان معتقدند که مقصود ارسطو از نگارش این رساله تنها رد عقاید افلاطون دربارۀ شعر و هنر است، لکن باید دانست که فیلسوف باریک‌‏بین چون ارسطو، که همۀ کوشش خود را در تحلیل فعالیت‌‏های ذهن آدمی و در تنظیم و تبویب علوم و معارف عصر خویش به کار بسته بود، شک نیست که شعر و هنر را نیز، که از عالی‌ترین جلوه‌‏های ذوق و روح انسانی است و تا زمان وی به پایه‌‏ای بس بزرگ رسیده بود، نادیده نمی‌‏توانست گرفت.
ارسطو می‌‏خواست که ذوق و نیروی دریافت مردم یونان را پرورش دهد و آنان را در درک زیبایی و شناختن زشت از زیبا یاری و راهبری کند، و در این زمینه آثار بسیار به وجود آورد، لکن امروز از آن جمله، جز همین کتاب شعر چیزی باقی نمانده است، و آن نیز، چنانکه خواهیم دید، ناقص و ناتمام به دست ما رسیده است.
ترجمۀ حاضر بوطیقا نخستین بار در سال ۱۳۳۶ به چاپ رسید و اکنون پس از گذشت نزدیک به هفتاد سال مجدداً منتشر می‌شود. چاپ حاضر تقریباً همان است که در سال ۱۳۳۶ منتشر شد. ولی در این چاپ دو ضمیمه به آن افزوده شده‏ است. یکی مقاله‌‏ای است دربارۀ «بوطیقای دوم» که براساس ترجمۀ شارل روئل و ترجمۀ جدید ریچارد یانکو نوشته شده، و دیگری رساله‌‏ای است دربارۀ شعر از خواجه نصیرالدین طوسی که در پایان اساس ‏الاقتباس آورده شده ‏است.