بابا لنگ دراز

بخشی از کتاب :

یتیم‌ خانه نود و هشت بچه دارد که دختر هفده ساله جروشا ابوت،‌از همه بزرگتر است. او از صبح تا شب سر پاست تا دستورات رئیس عصبانی پرورشگاه را اجرا کند. او با همه‌ ی تلخی‌ ها، قلمی شیرین دارد و خوب می‌ نویسد. یکی از اعضای هیئت امنای پرورشگاه تصمیم می‌گیرد او را به دانشگاه بفرستد و تنها خواسته اش اینکه جروشا برایش نامه بنویسد.