کتاب توماس تاریک

درباره‌ی کتاب :

از عصر روشنگری به این‌ سو، تاریکی با ابهام و سوء‌ظن همتا می‌ شود. آنچه نمی‌ توان به‌ وسیله‌ ی عقل فراچنگ آورد باید حذف شود. قهرمان «توماس تاریک» در برابر این انکار سهل و ساده می‌ ایستد و اعتراف می‌ کند، «اما آنها که در من تامل می‌ کردند احساس می‌ کردند مرگ می‌ تواند وجود را تداعی کند و به این عبارت قاطع شکل دهد: مرگ وجود دارد.» نوشتار بلانشو بر مفاهیمی چون سکوت، غیاب و فراموشی متمرکز می‌ شود و بی‌ وقفه انتظارات ما را به چالش می‌ کشد. در پس هرچیز و همه‌ چیز، این یقین هست که مرگ مانند مضیقه‌ ای وجودی، به زندگی ما شکل می‌ دهد و بر آن حد می‌ گذارد. روایت‌ های بلانشو یادآور آثار کافکا و ساد هستند، چرا که مقولات سنتی روایت را از کار می‌ اندازند و فهمی نو از فضا، زمان و صدای روایی بدست می‌ دهند. در روایت‌ های او، مرز میان اثر نظری و اثر داستانی مخدوش می‌ شود. در توماس تاریک همه‌ ی جلوه‌ های هنر روایت بلانشو را می‌ توان یافت: داستانی که بیشتر بر یادآوری‌ ها و تک‌ گویی‌ های درونی استوار است تا کنش شخصیت‌ ها.