کتاب منادی دل

برایت از «عشق» می‌خوانم، برایت از دلی می‌خوانم که رفته و قلبی که در خود مهمانی ارزشمند چون «تو» دارد. برایت از «عشق» می‌خوانم، از عشقی که آمده، مانده و تا ابد خواهد ماند. تو ‌ای صاحب قلب کوچکم آرام بخواب که من
شب را برایت آرام آرزو کردم. بخواب و بدان بذر عشقی که دیروز در دلم کاشته بودی و امروز جوانه زده، فردا درختی خواهد شد تنومند که زیر سایه‌اش جشنی بزرگ خواهیم گرفت، جشنی بزرگ به وسعت عشق مشترک‌مان.»

نثر نویسنده عامیانه، روان، خوش‌خوان، جذاب و پرکشش است. سوزنچی در مسیرِ داستان‌پردازی نیز موفق عمل کرده و مخاطب را تا انتها پیگیر و با خود همراه می‌کنند. نگارنده همچنین با پرداخت مناسب شخصیت‌ها و گنجاندن داستان‌های به موقع، روایتی درخور و به یاد ماندنی را خلق کرده‌اند.