انقلاب در نقطه صفر

مسئله‌ی کار خانگی به خاصه از دهه‌ی 1970، یکی از مهم‌ترین بحث‌های جنبش‌های فمینیستی بوده و ده‌ها نویسنده و متفکر مارکسیست در سرتاسر جهان به آن پرداخته و مفصل‌بندی‌اش کرده‌اند. امروز همه‌ی ما می‌دانیم که هر جنبش اجتماعی، ابتدای به ساکن باید مواجهه‌اش را با مسئله‌ی نابرابری توضیح داده و اگر مبنایش مبارزه با هر فرمی از تبعیض و نابرابری‌ست، راهی ندارد جز رجوع به ریشه‌ها. کتاب «انقلاب در نقطه‌ی صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی» مجموعه مقاله‌های «سیلویا فدریچی» در تحلیل، تفسیر و پرابلمتیک کردن کار خانگی‌ست که تا همین امروز در هزاره‌ی سوم، میلیون‌‎ها زن در سراسر جهان با آن درگیرند. کار بی‌دستمزد از زمانه‌ی برده‌داری تا لحظه‌ی اکنون، موضوعیتش را از دست نداده و همان‌طور که در روند تکامل مناسبات سرمایه‌داری، همه‌ی ‌مناسبات اجتماعی به استیلای سرمایه در آمده‌اند، به‌قول ماریو ترونتی: «تمایز بین جامعه و کارخانه ازبین می‌رود، به‌طوری‌که جامعه به کارخانه، و مناسبات اجتماعی مستقیما به مناسبات تولید بدل می‌شوند»؛ فدریچی معتقد است که «مسیر تولید سرمایه‌داری و کارخانه‌ی اجتماعی‌ای که از آن تولید شده، در وهله‌‎ی اول و مهم‌تر از همه از آشپزخانه، اتاق خواب و خانه، یعنی مراکز تولید نیروی کار آغاز می‌شود و سپس به کارخانه‌ها، مدارس، دفاتر و آزمایشگاه‌ها می‌رسد.» اهمیت کتاب انقلاب در نقطه‌ی صفر، از همین رویکرد مترقی نشأت گرفته و تک‌تک مقاله‌های آن، قدم به قدم با در نظر گرفتن همه‌ی نظرگاه‌های متناظر و وضعیت‌های تاریخی و سیاسی دهه‌های اخیر، در اوج رادیکالیسم الزامی فمینیسم مارکسیست، پشتوانه‌ی نظری شگرفی برای مبارزات زنان و جنبش‌های رهایی‌بخش در اینجا و همه‌جاست!