کتاب آن ها که به خانه ی من آمدند

این رمان حدیث نفس قشرهای روشنفکری مبتلا به جامعه یی سنتی است. سنتی ریشه دار که به دست و پای درس خوانده و مکتب دیده یکسان می پیچد و به توهم و درماندگی گرفتارشان می کند. ابتدای داستان با این سطور شروع می شود: سه روز پس از انتشار کتاب «رژه بر خاک پوک»، زنگ در خانه ام به صدا درآمد. تازه از سر کار برگشته بودم و ساعت شش عصر در نشر چشمه با دوستی قرار ملاقات داشتم. چند روز بود باران می بارید و هوا تاریک تر از همیشه به نظر می رسید. دیرم شده بود، اما نمی توانستم از خواندن مطلبی که در هفته نامه کادح چاپ شده بود دل بکنم.