حالا این هم از زندگی ما

 با حالتی تدافعی ادامه داد، قبول دارم که زندگی، تک تک آدم ها، به یک اندازه، مقدس است، اما این هم یک نظر است، حرفی دیگر است، منظورم این است که، همه این آدم های ارزشمند در این وضعیت تازه به قول معروف نشکفته پرپر می شوند. دلم می خواست به پدرم زنگ بزنم و به او بگویم مردی سفید پوست هست که فکر می کند مغز قشنگی دارم. اما نمی توانستم به او چیزی بگویم، چون مرده بود.