رویا

جمعه شب پاییزی است و عصر غم انگیزی دارد. مثل همه ی روز های دیگر، بیکار برای خودم نشسته ام و دلم برای هرکس که مثل من زیر نور آباژور تنها نشسته، می سوزد. دلم برای آدم هایی که نمی توانند عین من خودشان را سرگرم کنند، می سوزد. دلم برای آدم هایی که جمعه شان فرقی با شنبه نمی کند، می سوزد.خاصیت بی کاری همین است، فکر کردن و دل سوزاندن!