سپیده دمان

کتاب سپیده دمان، اثری نوشته ی فردریش نیچه است که اولین بار در سال 1881 به انتشار رسید. جملات قصار و نثر شعرگونه ی نیچه در این کتاب که نشان دهنده ی ظهور فلسفه ی به بلوغ رسیده ی اوست، به تکانه هایی می پردازد که انسان ها را وادار می کنند تا در دین، اخلاقیات، متافیزیک، و هنر به دنبال تسلی باشند. نیچه در کتاب سپیده دمان، فردگرایی شدیدتر و رشد شخصیتی را چاره ی کار می داند، به مسائل اجتماع و خانواده می پردازد و از ضمیرهایی آزاد سخن به میان می آورد که شجاعت رهایی از تبعیضات آرمان گرایانه را دارند. این اثر ارزشمند که با سبک متمایز و گاها متناقض نیچه نوشته شده، تقریبا به همه ی موضوعاتی که در آثار بعدی او مورد بررسی قرار گرفته اند، می پردازد.