مجموعه اشعار شهریار

“سید محمدحسین بهجت تبریزی” ملقب به “شهریار”، شاعر خوش آوازه ی ایرانی و اهل تبریز بود، که از او اشعار دل انگیزی از هر دو زبان فارسی و ترکی آذربایجانی برجای مانده است. “شهریار” در سرودن قالب های مختلف شعری نظیر غزل و قصیده، قطعه، مثنوی، رباعی و حتی شعر نیمایی بسیار ماهر بود. اما آنچه این شاعر خوش قریحه و بلندآوازه بیشتر با آن شناخته می شود، غزل های زیبا و تاثیرگذار اوست که از جمله ی آن ها می توان به “غزل آمدی جانم به قربانت” و “علی ای همای رحمت” اشاره کرد. “شهریار” نیز همچون بسیاری از شاعران و ادیبان این مرز و بوم، زندگی پر فراز و نشیبی داشت و داستان زندگی اش نیز، همچون اشعار خود او، منظومه ای تاثیرگذار به حساب می آید. او پس از گذراندن تحصیلات خود در مدرسه های تبریز و دارالفنون تهران، به دانشکده ی طب ورود کرد؛ اما عشقی سوزان و ناکام که تا ابد رد خود را بر سرنوشت و زندگی او نهاد، سبب شد تا “شهریار”، در سال آخر رشته ی پزشکی از تحصیل انصراف دهد و مسیر حیاتش متحول شود. این اتفاق، که سرمنشا بسیاری از دگرگونی های درونی شاعر بود، نهایتا او را به مسیری از معنویت ادبی رهنمون شد که در ابعاد مختلف زندگی اش نفوذ کرد و تاثیرات آن در شور و اشتیاقی که اشعارش را این چنین دلپذیر کرده، خودنمایی می کند. از “شهریار” اشعار مختلفی به ده ها زبان زنده ی دنیا بازگردانی شده است و کتاب پیش رو تحت عنوان “مجموعه اشعار شهریار”، در دو جلد به همت انتشارات نگاه به عرصه ی چاپ رسیده است.