چشم عمومی و گوش خصوصی

در آثار شفر یک مفهوم پیشرفت و توسعه دیده می شود که باید روشنگرانه و برانگیزاننده تر از هر نگرشی باشند که از ابزارهایی بیشتر تاریخی استفاده می کند. بررسی نمایشنامه های او به عنوان کاوشی در باب میل تقلیدی، دیدگاهی انتقادی برای بررسی فرم های مختلف میل و خشونت در زندگی قرن بیست ویکمی فراهم می آورد که از هر دیدگاه دیگری که گاه به آن ها نسبت داده شده، صریح تر و قاطع تر است. شفر با بررسی پیچیده ی روابط خانوادگی در اواسط قرن بیستم کارش را آغاز کرد و به مرور، نه تنها به کاوش ماهیت میل بشر پرداخت، بلکه به بررسی روان شناسی خشونت و روابط پیچیده ی غیرخشونت آمیز و سیاست و حتا میلی پرداخت که خواسته ی متافیزیکی برای دستیابی به معنا و تعالی را تحریک می کند.