در سال 1955، جیمز بالدوین، نویسنده‌ی برجسته‌ی سیاه پوست آمریکایی، ریچارد رایت را نماینده‌ی پدیده‌ی اجتماعی جدیدی خواند که محصول دهه‌ی پرآشوب و بحرانی 39-1930 آمریکا و تحولات و دگرگونی های حاکم بر آن بود. جیمز بالدوین این پدیده را «سیاه نوین» نام نهاد.
در دهه‌ی سی جنبش چپ روشنفکران آمریکا برای نخستین بار کوشید سیاهان را، که اقلیتی پر شمار بودند، به خود جذب کند. به همین دلیل، در تبلیغاتش آنان را در کنار کارگران، «نیروی اصلی مبارزه علیه نظام حاکم» قرار می داد. به این ترتیب سیاهان ، که بردگان دیروز و استثمارشدگان آن روز بودند ، همرزم و شریک قدرت آینده نیز به حساب آمدند. مجموعه‌ی این شرایط پیدایش تصویر جدیدی از انسان سیاه پوست آمریکایی را میسر می کند
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.