بیژن الهی

بخشی از کتاب :

به تصویر درختی

که در حوض

زیر یخ زندانی‌ ست

چه بگویم؟

من تنها سقف مطمئنم را

پنداشته بودم که خورشید است

که چتر سرگیجه‌ ام را

همچنان که فرونشستن فواره‌ ها

از ارتفاع پیشانیم می‌ کاهد _

در حریق باز می‌کند؛

اما بر خورشید هم

برف نشست.

چه بگویم به آوای دور شدن کشتی‌ ها

که کالاشان جز آب نیست

_ آبی که می‌ خاست باران باشد _

و بادبان‌ هاشان را

خدای تمام خداحافظی‌ ها

با کبوتران از شانه‌ ی خود رم داده‌ ست؟