کتاب صداهای مراکش

دفتر حاضر سفرنامه است؛ در چهارده روایت گزارش سفری است که الیاس کانتی، نویسندۀ بلندنام ادبیات آلمانی و برندهٔ جایزهٔ نوبل، در سال ۱۹۵۶ به مراکش داشته است. نگاه کانتی در این حیطۀ آشناــ‌ناآشنای شرقی بیش از همه در جست‌وجوی انسان‌هاست. متن در کشف و شهود دربارهٔ سرنوشت آنها و آرزوهای محال یا ممکنشان در بطن مناسبات فروتنانه و فقیرانۀ شهر جهان سومی سرشار از فرزانگی، از هر مشاهده تصویری عینی ارائه می‌دهد که همزمان تمثیلی است از شوق به زندگی، حتی جایی که ادباری همه‌گیر انسان‌ها را مسخ و مثله می‌کند.

الیاس کانِتی، با همۀ آنکه در دورانی پر جنگ و آشوب زندگی می‌کرد، زندگی ظاهری به‌نسبت آرامی داشت، سفرهایش همه در اروپا انجام گرفته است و آن هم بیشتر به ضرورتِ مهاجرت. تنها یک‌بار به خارج از اروپا سفر کرده است، و آن هم دیدار اوست از شهر مراکش، یا حمرا، پایتخت پیشین کشور مراکش. در روزگاری که این کشور هنوز چند صباحی را هم مستعمرۀ فرانسه بود.

نگاه پرمهری که کانتی در این دفتر به بینوایان و ازپاافتادگان، چه انسان و چه حیوان دارد، و ستایش او از آن روی قهرمانانۀ هستی اینان، در ادبیات امروز آلمانی بی‌مانند است.