کتاب دیوان مجدالدین همگر شیرازی

مجدالدّین همگر شیرازی، شاعر پرآوازه‌ی قرن هفتم، ملک‌الشعرای چند تن از اتابکان فارس بوده است. دلبستگی همگر به میراث ایرانی و اسلامی همراه با آراء انتقادی او در باب مسائل شعر و جامعه، دیوانش را علاوه بر ارزش ادبی، به لحاظ پژوهشی واجد اهمیت کرده است. دیوان او که دربردارنده‌ی بیش از 7600 بیت در قالب‌های رباعی، قصیده، قطعه، غزل و ترکیب‌بند است با مقابله‌ی بیست منبع اصلی و بهره‌گیری از حدود سی منبع فرعی تصحیح شده است. مصحح در مقدمه به بررسی زندگی، شخصیت و جایگاه ادبی، سفرها و ممدوحان و مهجوان مجدهمگر و مسائلی از این دست پرداخته است.