کتاب چهار سایه

درباره‌ی کتاب :

دو زوجی که با هم دوست‌ اند، تصمیم می‌ گیرند برای تعطیلات نوروز ۱۳۹۷ بروند سفر و بزنند به دل کویر. پیمان و آزاده نسبت دوری هم با هم دارند، با این‌حال هیچ‌ کدام از مشکلات دیگری خبر ندارد و نمی‌ داند چه حس‌ و حالی وادارش کرده تن به این سفر بدهد. آن‌ ها قبلا هم با هم سفر رفته بودند اما این بار کویر برایشان تعیین می‌ کند که چه باشند و چه بکنند. جغرافیای کویر مثل کوره خود خالص آن‌ ها را بیرون می‌ کشد؛ درد و رنجش برای آن‌ ها می‌ ماند و درخششش برای ما که شرحش را می‌ خوانیم.

مولود قضات در سومین رمانش داستانی جاده‌ ای و خارق‌ عادت را آغاز کرده است. او از واقع‌ گرایی زندگی شهری فاصله گرفته و فضاها و آدم‌ های تازه‌ و عجیبی را روایت می‌‌ کند. در طول داستان می‌ بینیم که آدم‌ ها، چه شهری باشند چه روستایی، سنتی باشند یا مدرن، در بنیان‌ های‌ احساس و زندگی تفاوتی ندارند و بیشتر از این‌ که متفاوت باشند شبیهند. این شباهت در عین تضاد و تضاد در عین شباهت آن‌ها را گیج‌ و گم می‌ کند و درنهایت از چهار شخصیت اصلی آدم‌ های دیگری می‌ سازد.

«به مردن فکر می‌ کنم. به این‌که این‌ جا هیچ حیوانی نیست تا گوشت تن مرده‌ ها را بخورد و بدن بی‌ آن‌که فاسد شود خشک می‌ شود، صحیح‌ و سالم. همیشه فکر می‌ کردم گرگ و کفتار نماد مرگ‌ اند اما حالا می‌ بینم مرگ آن‌ قدر قوی است که هیچ موجود زنده‌ ای نمی‌ تواند نماد آن باشد. هر جانوری، حتی لاشخور، نماد زندگی است، نه مرگ.»

(از متن کتاب)