کتاب تجدید حیات صوفیه در ایران عصر زندیه و قاجاریه

دوران تجدید حیات صوفیه در میانه‌ی دوره‌ی زندیه، علی‌رغم انبوه رسالات تبلیغی و ضدتبلیغی در این باب، یکی از ادوار نکاویده در تاریخ ایران است. ویژگی بارز اغلب نهضت‌های هنری، فکری و ادبی این دوره، جنبه‌ی «اجتماعی» آن‌هاست. بی‌شک این دوره‌ی تاریخی را می‌توان دوران پیشامدرن یا «مدرن آغازین» در ایران نام نهاد. کتاب حاضر تلاشی است جهت واکاوی اسناد تاریخی این تجدید حیات، با سنجه‌ی گاه‌شماری تاریخی بر مبنای تاریخ‌نگاری رسمی. درحالی‌که بخش عمده‌ی تاریخ‌های مکتوب در این حوزه، ترتیب رویدادها را براساس پیرنگ داستان خویش، پس‌وپیش کرده‌اند، کتاب حاضر می‌کوشد این ترتیب را بر مبنای الگوی تاریخ رسمی جاگیری و گزارش‌های مختلف بسنجد و قیاس کند تا طرحی شفاف‌تر از سیر وقایع پدید آورد. همچنین در پیشگفتار این کتاب می‌خوانیم: تجدید حیات صوفیه به دست نور علیشاه اصفهانی در اواخر دوره‌ی زندیه و ابتدای قاجاریه از بخش‌های کاوش‌ناشده‌ی تاریخ ایران است. اگرچه در این باب رسالات و مقالات متعددی نگاشته شده و یا بخش‌هایی از تاریخ مفصل صوفیه بدان اختصاص یافته؛ اما بسیاری از مسائل تاریخی همچنان ناگفته و در پرده‌ی ابهام باقی مانده است. یکی از دلایل چنین تاریکی‌ای قلّت منابع است