آدمها روی پل

اریا ویسلاوا آنا شیمبورسکا شاعر، مقاله‌نویس، مترجم و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۶ بود. او در پروونت (اکنون بخشی از کورنیک) به دنیا آمد، تا پایان عمر خود در کراکوف اقامت داشت.در لهستان، کتاب‌های شیمبورسکا در رقابت با نثرنویسان برجسته به فروش رسیده است. شیمبورسکا در سال 1996 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد “برای شعری که با دقت کنایه آمیزی به بافت تاریخی و بیولوژیکی اجازه می دهد تا در بخش هایی از واقعیت انسانی آشکار شود”.در نتیجه او در سطح بین المللی بیشتر شناخته شد. آثار او به انگلیسی و بسیاری از زبان های اروپایی و همچنین به عربی، عبری، ژاپنی، فارسی و چینی ترجمه شده است. شیمبورسکا مکررا از ابزارهای ادبی مانند دقت کنایه آمیز، پارادوکس، تضاد و کم بیانی برای روشن کردن مضامین و وسواس های فلسفی استفاده می کرد. بسیاری از اشعار او شامل جنگ و تروریسم است. او از دیدگاه‌های غیرعادی نوشت، مانند گربه‌ای در آپارتمان تازه خالی صاحب مرده‌اش. وقتی از او پرسیدند که چرا شعرهای کمی منتشر کرده است، گفت: “من یک سطل زباله در خانه ام دارم.”