احمد فیلسوف

بدیو در نمایشنامه های این کتاب دست به ابتکاری چندجانبه زده است. برای نشان دادن اعتراض خود به آنچه در فرانسه علیه مهاجران رخ می دهد سنت نمایشنامه نویسی کسانی چون مولیر را ادامه داده و با خلق قهرمانی متعلق به طبقات فرودست جامعه از زبان او ثروتمندان و سیاستمداران و قدرتمندان را به سخره گرفته است. در انجام این کار، بدیو تجربه ای زبانی نیز عرضه کرده است: ساخت زبانی که در آن ناسزاها و اصطلاحات عامیانه در کنار اصطلاحات فلسفی نشسته اند. شگفت اینکه ترکیب اعتراض اجتماعی و تجربۀ زبانی در بستر طرح مفاهیم فلسفی برای عموم، از کودکان تا بزرگسالان، رخ داده است…