امپراتوری نشانه ها

“امپراتوری نشانه ها” یک تمرین فکری گسترده در مورد روابط بین دلالت گر و نشانه است. در این فصل ها – که بیشتر به عنوان مقاله های پیوسته در نظر گرفته می شوند – “رولان بارت” عملکردها و دستگاه های یک کشور خیالی را که “ژاپن” نام گذاشته، بررسی می کند. جامعه ای که از هر لحاظ همان کشور واقعی ژاپن است اما نحوه ی کارکرد آن در واقعیت، عاری از عوارض معنایی است که جامعه ی غربی “بارت” در آن کارکرد دارد. در بررسی های قابل توجهی از چاپستیک ها ، تهیه ی غذا ، سالن های پاچینکو ، مراسم چای ، تئاتر کابوکی ، نقشه راه ها و چیدمان خیابان و شهر ، “رولان بارت” شیوه ی تفکر متفاوتی را نشان می دهد که حداقل برای او، معنای نهایی هر علامت ، بی معنی بودن است – که می گوید ، نه چیزی است، نه بی معنی است، بلکه خود پوچی است؛ جهانی عاری از عوارض و پیش بینی های غیر ضروری فکر.”امپراتوری نشانه ها” را به عنوان تمرینی مختصر از تأمل در گفتار نشانه شناسی در نظر بگیرید. این کتاب به خوانندگانی که با گفتمان نشانه شناختی ، به ویژه مطابق با روش “رولان بارت” ، آشنایی پیدا کرده اند ، اجازه می دهد تا انواع مختلفی از دلالت ها را در فرهنگ ژاپنی توسط نویسنده مشاهده کنند. اگر به ژاپن و فرهنگ ژاپن علاقه دارید ، احتمالا این کتاب کمترین ارتباط را با علاقه شما دارد. کلمات “ژاپن” یا “ژاپنی” در عنوان وجود ندارد ، زیرا این کتاب درباره ژاپن به معنای تفسیر آموزنده ی فرهنگ آن نیست. “رولان بارت” به طور مکرر بین ژاپن “واقعی” و ژاپنی که درباره آن می نویسد تفاوت قائل می شود و موضوع مورد بحث او فقط در مورد ژاپن دوم است.