پنلوپه

بخشی از کتاب :

عزیز دلم، تو صبح و ظهر و شب به او عشق ورزیده‌ ای. حرف که می‌ زد، دوستش داشتی؛ ساکت می‌ ماند،‌ دوستش داشتی؛‌ راه می‌ رفت، دوستش داشتی؛ غذا می‌ خورد، دوستش داشتی؛ می‌ خوابید، باز دوستش داشتی. آدم نمی‌ داند از دست این دوست داشتن تو به کجا پناه ببرد.