توماس برنهاد، نویسنده ی اتریشی، در داستان قدم زدن علت و سبب بروز دیوانه گی کارر، و نیز اندیشه به هستی و تفکر را موضوع خود قرار داده است. درون مایه ی بیماری روانی،جنون که در اینجا چونان نتیجه ی اندیشیدن به جهان و تفکر به نمایش گذاشته می شود از همان رمان نخستین اش ، زمهریر در آثار برنهارد نقش برجسته دارد.در “قدم زدن” یک من بی نام و ناشناس، که خود خاموش است و یا به ندرت به سخن در می آید داستان را از زبان شخص دوم(اوهلر) روایت می کند که با راوی سخن می گوید و یا آنچه شخص سوم (کارر) به شخص دوم (اوهلر)گفته. به همین سبب در داستان قدم زدن چهار صد و هفتاد و چهار بار از اوهلر نقل قول می شود. کرانیگاه این داستان، فرم و زبان است تا ابلاغ محتوا. به نمایش گذاشتن اندیشیدن؛ تبدیل روند رنج بار اندیشیدن به زبان.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.