در انتظار لفتی و پسر طلایی

کلیفرد اودتس، نمایش نامه نویس اصول اخلاقی طبقه متوسط و گرفتاری های ناشی از جاه طلبی این طبقه، مصمم بود تا مشکلات ناشی از نابرابری و ذهنیت پول پرست را به منصه ظهور برساند. اودتس، که بدون تردید مهم ترین نمایش نامه نویس دهه سی آمریکاست. دوران بحران بزرگ اقتصادی آن کشور و عواقبش را از نزدیک و به دقت زیر نظر داشت. و به تصویر کشیدن تنشی که در اثر ضربات پیاپی رقابتی ترین ماتریالیسم جهان و نابرابری اجتماعی متعاقبش در فرد به وجود می آمد. با رویکرد اصلاح طلبانه و اعتراف گونه اودتس جور در می آمد. بی تعارف و صادقانه، اودتس صدای میلیون ها آمریکایی در دوره رنج های بحران اقتصادی و توسعه کشور بود. ذهن اصلاح طلب و اخلاق گرای وی همیشه او را وامی داشت تا مشاهداتش را با دیدگاهی انسانی تحلیل کند. زندگی شخصی اودتس از آثارش جداشدنی نیست و منبعی بی ایان برای نوشتن در اختیارش می گذاشت. او به طبقه ای معمولی از جامعه آمریکایی تعلق داشت که ضمن تلاش برای تحقق رویای آمریکایی موفقیت، اولویت را به ایدئولوژی می داد. او یکی از اعضای برجسته جامعه آمریکایی بود که بدون قربانی کردن میراث فرهنگی «کشور قدیمی» برای ثبت حضورش در دنیایی تازه وارد معرکه شد؛ تئاتر برای او ابزاری بود که به کمکش صدای نسلی خشمگین را شنیدنی کرد. گرچه بسیاری از منتقدان اودتس را نویسنده ای تاثیرگذار می دانند. به نظر می رسد هیچ گاه از او آن طور که شایسته مرتبه اش بود تقدیر نشد. برخی از او با عنوان «استعداد فنا شده» یاد می کنند و برخی «پسر طلایی تئاتر» می خوانندش.