گیسوانت سیه چادر گرم سیر و سردسیر من است

«لطیف محمود برزنجی»، مشهور به «لطیف هلمت»، از نسل نخستین شاعران نوسرای کردستان است که از همان ابتدای کار شاعری با دیدگاهی تازه به سراغ شعر رفت. او دوربین و تصویر را کنار می گذارد و از روزنه ی روح به جهان نگاه می کند. واژه ها و اصطلاحات جهان مجازی، در شعرهای او بسامد بالایی دارد و از خطرهای جهان ماشینی و روابط ماشینی و بی عاطفه ی آدم ها سخن می گوید. کتاب حاضر که در سال 1977 به چاپ رسیده است، مجموعه ی اشعار این کردزبان است که دربرگیرنده ی مضامین سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و عاشقانه است. وی هم چنین بخشی از اشعار را به شعرهای مقاومت اختصاص داده است. برخی از عنوان های اشعار کتاب عبارت اند از: بخشی از شعر بلند «نیروانا و میلیشیای بوسه ها»؛ قلب مصنوعی؛ عشق خودآمد؛ گمان؛ خانه؛ دسیسه؛ افسون؛ حزب؛ خلسه؛ ماه مصنوعی؛ زبان سینه؛ صندلی؛ پژواک و…