یونانیت و آخرین قرن قبل از بشر

آن چه بیشتر از همه در شعر ریتسوس نمودی پر رنگ دارد، سادگی بیان و رفاقت شاعر با اشیا و عینیت گرایی منحصر به فرد اوست. شعر او شعری سخت امروزی است با ریشه هایی سترگ در یونان کهن ، اسطوره ها، آیین ها و آثار بزرگان آن دیار . شعر او شعر مردم و مبارزه است . “او گذشته و آینده را در مدرسه مبارزه معاصر خوانده ” و هر چند وارث “نابینای کبیر” هومر است ، در عین حال شاعری است متعلق به آینده و بامدادهای نیامده “. اشعار این مجموعه از میان سه دفتر وی با این عناوین گزینش شده است : “دیگ دود زده “، “نگاتیوهای سکوت ” و “اپیتافیوس”.

خانه جاده درخت انجیر و پوسته های آفتاب که مرغ ها در حیاط خانه بر می چینند. ما این ها را می شناسیم آن ها ما را می شناسند روی زمین، میان خار و خس ها مار صحرایی جامه زردش را رها کرده روی زمین، ویرانه مورچگان و باروی زنبور با نیش های مهلکش…