ابله

شاهزاده میشکین صرعی مهربان و ساده لوح که به ابله معروف است، از یک آسایشگاه سوئیسی به سن پترزبورگ باز می‌گردد و از بستگان دور خود ژنرال یپانچین دیدن می‌کند و برای جلب توجه ژنرال و خانواده‌اش تلاش می کند. اما وقتی او عکسی از ناستاسیا فیلیپوونا زیبا می گیرد، زندگی او به آشوب کشیده می شود. او که کاملا شیفته است، به زودی خود را گرفتار یک مثلث عشقی می بیند و به شبکه ای از باج خواهی، خیانت و در نهایت قتل کشیده می شود. در شخصیت شاهزاده میشکین، داستایوفسکی خلوص روح واقعا زیبا را به تصویر می‌کشد و خطراتی را که بی‌گناهی و خوبی در دنیایی فاسد با آن مواجه است، بررسی می‌کند.