ساعت طلوع

دنیای ساده‌ی من، شیما افشار، نوه‌ی تاج‌الملوک افشار، یکباره زیر و رو شد. حالا برای شکستن انگشت‌های اتهامی که به سمتم گرفته شده باید دست دراز کنم سمت مردی که به دنیایم رنگ دیگری داد و یکباره محو شد.پشت در خانه‌اش ایستاده‌ام و قلبم دیدنش را می‌خواهد، بوییدنش را. اما ذهنم او را پس می‌زند. شاید فهمید که در را باز کرد و من چشمانش را دیدم. چشمان امید ادیب، سرگرد اداره‌ی آگاهی و مربی‌ای که باعث شد امروز لقب ستوان داشته باشم. امیدی که تنها امید من برای رهایی از هزارتویی بود که نه تنها خودم، که تمام خانواده‌ام‌‌ درگیر آن بودیم.زمزمه کردم: کمکم می‌کنی؟کاش نگوید نه…