علم و شعر پژوهشی است ساده و روشن و بسیار ضروری درباره این که چرا و چگونه است که علم چنین نیروی عظیمی در شکل دادن به نحوه درک ما از خود، رفتارهایمان در برابر دیگران، و جایگاهمان در جهان دارد. فیلسوف بنام اخلاق، مری میجلی، با بینش دقیق و نثر روان خود نشان می دهد که چگونه ریشه های این مسئله به تصویر قطعه قطعه و اتم باورانهٔ علم باز می گردد که میراث ما از قرن هفدهم است.تکه تکه کردن جهان به بخش های کوچک تر و مشاهدهٔ جداگانهٔ هر یک از بخش ها ممکن است در علم راهگشا باشد، اما این کتاب به روشنی توضیح می دهد که چرا این نوع رویکرد هنگامی که برای درک خویشتن یا محیط اطراف و دیگر افراد به کار گرفته می شود، نتایج فاجعه باری می تواند داشته باشد. مری میجلی با اتکا به مثال های گوناگون، از فرضیهٔ گایا گرفته تا بحث های اخیر دربارهٔ مفهوم میم، به روشنی شرح می دهد که این وضعیت چه میراث نامبارکی برای ما داشته است: کوشش های گمراهانه برای تقلیل ذهن به بدن، فردگرایی سیاسی و اخلاقی، و تاخت و تازی بی دلیل به علم.علم و شعر با استدلال های قدرتمندش دربارهٔ این که هنر و شعر چگونه می توانند به ما در حل برخی از این مشکلات یاری رسانند، کتابی است بسیار خواندنی برای همهٔ کسانی که به فلسفه و رابطهٔ میان علم و هنر علاقه مندند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.