غریبه بزرگ

بهرام بیضائی نمونه کامل سینماگری است مولف، که آثار و اندیشه هایش حول محورهای خاصی می گردد. او فیلم به فیلم به مایه های ثابتی می پردازد که جملگی دغدغه های راستینش هستند. از این رو به راحتی می توان ارتباط ویژه ای بین فیلم های او جستجو کرد. هر شخصیت در فیلم، به شکلی در فیلم دیگر تکرار می شود و به نوعی ادامه می یابد. در نتیجه فیلم های بیضائی ضمن این که هر یک به خودی خود کامل هستند، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و در مجموع شمایی کلی از دنیای یک هنرمند سرسخت با جهانی کاملا ویژه ترسیم می کنند که فقط و فقط مختص خود اوست و به دلیل بی نهایت خاص بودن این دنیا – و دروغین و ظاهری نبودن- قابل تقلید نیستند.