کتاب “قصۀ شهر” روایت تهران در سال‌های ۱۲۹۹ تا ۱۳۳۲ هجری شمسی است. مدرنیته‌ای که از دوران قاجار در ایران آغاز شد و مدرنیسمی که در دورۀ پهلوی تکوین یافت، تحولاتی را هم در عرصه شهر و هم در جریان ادبی ایران رقم زد. این دگرگونی‌های ساختاری در حوزه ادبیات و شهر با یکدیگر همسو بودند، دگرگونی‌هایی که ریشه در تحولات فکری دوره مشروطه و تغییرات اجتماعی و اقتصادی جامعه داشت، و در دوره پهلوی همراه با رویکرد انقطاع از گذشته و در قالب مکتب مدرنیسم رخ نمود؛ تحولاتی که چهره شهر و نیز ادبیات معاصر ایران را رنگ دیگری بخشید و این دو را از آنچه بودند، متمایز کرد. قصه به معنای سرگذشت و حکایت است (فرهنگ معین) و قصۀ شهر روایت سرگذشتی است که بر آن رفته؛ شهر خود نیز به مثابه قصه است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.