کتاب حاضر به ایده های نظری و تاملات فلسفی درباره ی موضوعاتی مشخص اختصاص دارد: از جمله هستی شناسی، جامعه وفرد، سیاست، ایدئولوژی های جدید، نقد پوزیتیویسم، استراتژی مبارزه در اروپای پس از جنگ، روشنفکران آلمان و اروپایی و غیره. این مجموعه گفتگوها در اواخر عمر لوکاچ صورت گرفته اند یعنی در دوره ای که لوکاچ کمابیش همه مراحل فکری خود را از سر گذرانده است نوکانتی گرایی عصر جوانی خویش، دل مشغولی، با تئاتر مدرن و زیباشناسی، جهش به مرحله مارکسیستی در 1918، دوره فشرده فعالیت سیاسی رادیکال در دهه 1920، سپس گوشه گیری از سیاست و پرداختن به نظریه و تاریخ ادبیات ، به ویژه رئالیسم اروپایی و روسی، پس از آن مشارکت در انقلاب نافرجام مجارستان در سال 1956، درگیری در مباحث روشنفکری روز، جدل با روشنفکران آلمانی، نگارش کتاب نه چندان خوشنام تخریب عقل، تا پیگیری پروژه تقریبا ناتمام هستی شناسی اجتماعی و غیره. بنابراین، ما در این کتاب با لوکاچی مواجهیم که به تعبیری خاص کاملا پخته و خودآگاه است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.