شعر نیما، شعر پوست تلخی است. شاید بتوان گفت همچون لیمو شیرینی است که باید پوست تلخش را شکافت. و حتی پوستواره های هر پاره یا قاچ آن را نیز کنار زد تا به شیرینی اش دست یافت. در این کتاب کوشیده ام بر پاره ای از گم گوشه های سرزمین شعر نیما نگاهی بیفکنم. و با توجه به ارزش و چگونگی نوآوری ها و ظرافت حسی – روانی در شعر، به جای برخورد صرفا فنی با شعر نیما، به تحلیل یا تاویل زیبایی شناختی – روانشناختی آن پرداخته ام.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.