وزن شعر بیاموزیم

برخی از مردم خیال می کنند که موزون کردن جملات از هر کسی برنمی آید و یک جور هدیه ی آسمانی است.وزن شعر، نه رازآمیـز است و نه الهـام غیبی است، مهـارتی است که با آموزش و تمرین به دست می آید. مثل تمام مهـارت های دیگـر از قبیـل دوچـرخـه سواری و شنا و تایپ و خیاطی و آشپزی.این کتـاب نه می خـواهـد علـم عـروض بیـاموزد و نه قصـد طـرح مبـاحث تقطیـع شعـر و ظـرافت و پیچیـدگـی بحـرهـای عـروضـی را دارد و نه حتـی به مبـاحثـی چـون اختیـارات شـاعری کـاری دارد. این مبـاحث در کتـاب های متعـدد عـروضـی آمـده است و من هـم سالیانی برای آموختن (یاد گرفتن و یاد دادن) آن ها عمر صرف کرده ام.به نظــر من “علـم عــروض” فــارغ از مبــاحث زائــد و کـلافـه کننــده ای چــون زحـافـات و اســـم هـــای عجیــب و غــریب ، در نهـــایت اگــر انــدک فـایـــده ای داشتـــه باشـــد منــاسب متخصصان و تحلیل گران آثار ادبی است.بــرای شـــاعـــران و دوستــداران شعـر، انس با شعــر و خـوانــدن و به خاطــر سپــردن شعر بهترین راه مـوزون شـدن ذهـن و زبان است.