در نظـر دکتر محبـوبی، نیـچه بر نیهیـلیسم صـحه نمـی گذارد و پشتیبـان آن نمـی شود، چنان‌که شوپنهاور با مفهوم کنـاره گیری تسلیم آن شد؛ برعکس، اندیشه ی وی کوششی است برای چیره گشتن بر آن. این کوشش کاری است که نیچه آن را «بازارزشگذاریهمه ی ارزش ها» می‌نامد… . نیچه تلاش بسیاری در بازارزشگذاری جایگاه و اهمیت رنج و فقدان یقین و اطمیـنان در زندگی انسانیبه کار مـی بندد. بـه ویـژه، اسـتـدلال مـی کند که بررسـی دقیـق بخش های کمتر ارزیابی شده و اهمیت داده شده ی حساسیت هایارزشگذارانه ی موجودمان حاکی از آن است که … رنج و بی یقینی ویژگی هایـی هستند که زندگـی به خاطـر آن ها شایـان تایید و آری گویی است… .
زندگـی ای که در آن با هـیچ چالشـی رو به رو نیستیـم، در اساس خود سدی مـی نهد بر سر راه آنـچه که نیچه «ماجراجویی هایی» می نامـد که رویارویی ما با چالش های دشوار و به کارگیری بی‌قید و بند کنجکاوی آن ها را رقم می زند، و در تحلیل نهایی زندگی را معنادار و شایان زیستن می سازد.»
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.