هانا آرنت (1906-1975) یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان سیاسی قرن بیستم بود. او که در یک خانواده آلمانی-یهودی متولد شد، در سال 1933 مجبور به ترک آلمان شد و هشت سال بعد در پاریس زندگی کرد و برای تعدادی از سازمان های پناهندگان یهودی کار کرد. در سال 1941 او به ایالات متحده مهاجرت کرد و خیلی زود بخشی از یک حلقه روشنفکر پر جنب و جوش در نیویورک شد. او تا زمان مرگش در سال 1975 تعدادی مناصب آکادمیک را در دانشگاه‌های مختلف آمریکا برعهده داشت. او بیشتر به خاطر دو اثری که تأثیر زیادی در داخل و خارج از جامعه دانشگاهی داشتند، شناخته می‌شود. اولین مورد، “ریشه‌های توتالیتاریسم”، که در سال 1951 منتشر شد، مطالعه‌ای درباره رژیم‌های نازی و استالینیستی بود که بحث‌های گسترده‌ای را در مورد ماهیت و پیشایندهای تاریخی پدیده توتالیتر ایجاد کرد. دومی، “وضعیت انسانی”، که در سال 1958 منتشر شد، یک مطالعه فلسفی اصلی بود که به بررسی مقوله‌های بنیادی حیات فعال می‌پرداخت. علاوه بر این دو اثر مهم، آرنت تعدادی مقاله تأثیرگذار در موضوعاتی مانند ماهیت انقلاب، آزادی، اقتدار، سنت و عصر مدرن منتشر کرد. نتایجی که لی بردشا در”کتاب فلسفه سیاسی هانا آرنت” از کار او برای اجرای اشکال گسترده تر و مشارکتی دموکراسی و شهروندی می گیرد، نشان دهنده ارتباط حاد معاصر نوشته های آرنت برای تفکر سیاسی ما پس از فروپاشی توتالیتاریسم است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.