نیکلای لسکوف مولف آثار بسیاری در ژانرهای گوناگون ادبی در ادبیات روسیه است. وی از نویسندگان مشهور روسیه، در نیمة قرن نوزدهم و معاصر تولستوی و داستایوفسکی است. کتاب حاضر یک داستان تراژیک است که از زبان لیوبوف آنسیماونای پرستار برای راوی داستان نقل میشود. «آرکادی»، مردی چهره پرداز در یک تئاتر بود که زنها را آرایش میکرد. لیوبوف در آن زمان دختری نوزده ساله و زیبا بوده است و این دو دلباختة هم میشوند. امکان بروز عشق برای آنها وجود ندارد، چون از طرف ارباب آنها جناب کنت عشق ممنوع است. شبی پس از اجرای یک تئاتر، آرکادی و لیوبا با هم فرار میکنند. ماموران کنت آنها را پیدا میکنند و هر دو تبعید میشوند: لیوبوف به یک مزرعه و آرکادی به میدان جنگ. جنگ و اتفاقات پس از آن سرنوشت آنها را تعیین میکند. در پایان کتاب اتوبیوگرافی از سکوف وجود دارد و تعدادی از عکسهای زندگی خصوصی او ضمیمة آن است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.