گابریل گارسیا مارکز در سال ۱۹۵۴ در مدرسه سینمایی شهر رم تحصیل می کرد. او خیال داشت کارگردان و فیلمنامه نویس بشود و در فکر این بود که در کلمبیا مدرسه سینمایی تأسیس کند؛ برنامه هایی که هرگز عملی نشدند. زمانی که در مکزیک زندگی می کرد از روی رمان خود، ساعت شوم، فیلمنامه ای نوشت که از روی آن فیلم تلویزیونی تهیه شد. او به هر حال تا زمان نوشتن صد سال تنهایی در فکر این بود که ادبیات را کنار بگذارد و کارگردان سینما بشود. قبل از نقدهای سینمایی مارکز هرگز کسی در روزنامه های سرزمین او برای فیلم ها نقد ننوشته بود. او اولین کسی بود که در بوگوتا در باره سینما نوشت؛ نقدهایی که برای یک سال ونیم، از ۱۹۵۴ تا اواسط ۱۹۵۵، ادامه یافتند. در آن زمان مارکز فقط بیست و شش سال از عمرش می گذشت. این مقالات نشان می دهند که او از سلیقه شخصی خود به شدت پیروی کرده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.