۲۵۰,۰۰۰ تومانقیمت اصلی ۲۵۰,۰۰۰ تومان بود.۲۲۵,۰۰۰ تومانقیمت فعلی ۲۲۵,۰۰۰ تومان است.
درباره ی کتاب :
کتاب سقوط گوندولین با ترجمه محمدحسین شکوهی و ناهید خسروی توسط نشر روزنه منتشر شد.
سقوط گوندولین یک مرجع تاریخ جامع برای طرفداران داستانهای سرزمینهای میانه (اینترتینمنت ویکلی).
سقوط گوندولین آخرین اثر از مجموعه آثاری است که ج. ر. ر. تالکین در مورد جهان سرزمینهای میانه نوشت. با انتشار این اثر، یک عمر فعالیت کریستوفر تالکین در ویرایش و تنظیم آثار پدرش به سرانجام مطلوبی رسیده است.
در داستان سقوط گاندولین دو تا از بزرگترین قدرتهای جهان حضور دارند. از یک سو مورگوث است که نماینده نهایت پلیدی است. مورگوث در این داستان حضور بارزی ندارد اما از دژ خود در آنگباند بر قشونی عظیم حکم میراند. در نقطه مقابل مورگوث، اولمو قرار دارد، که در قدرت و شکوه پس از مانوه، خانسالار والار، در مقام دوم قرار گیرد. محور دشمنی بین این خدایان، شهر گوندولین است؛ شهری زیبا اما تسخیرناپذیر. این شهر ،ساخته الفهای نولدورین و مسکن آنهاست. الفهای نولدورین زمانی که ساکن والینور، سرزمین خدایان، بودند، علیه آنها شوریدند، سپس به سرزمینهای میانه گریختند. در میان دشمنان تورگون، شاه گوندولین، هیچ کس بیش از مورگوث از او ترس و تنفر ندارد. مورگوث بیهوده سعی میکند تا این شهر نهان را پیدا کند. از طرف دیگر، خدایان ساکن در والینور، پس از بحثی پرجوش و خروش، تصمیم میگیرند که از امیال و طرح های اولمو حمایت نکنند. در اینجا است که تور، پسرعموی تورین، پا به صحنه میگذارد و به ابزاری برای برآوردن طرحهای اولمو تبدیل میگردد. تور، بدون اینکه اولمو را ببیند، به دست او هدایت میشود و سفری خطیر به گوندولین را در پیش میگیرد. در طی این سفر است که، در یکی از هیجان انگیزترین لحظات ذکرشده در تاریخ سرزمینهای میانه، خود خدای دریا، از اقیانوسی طوفانی سر بر می آورد و بر تور ظاهر میشود. در گوندولین، تور برای خود کسی میشود. با ایدریل دختر تورگون ازدواج میکند و و از آنها پسری به دنیا میآید که اراندل نامیده میشود. نقش و اهمیت اراندل در آینده را اولمو پیش گویی کرده است.
در نهایت، پایان مهیب داستان فرا میرسد. مورگوث با کمک خائنانی بی شرم، هر آنچه برای حمله به شهر لازم دارد، میفهمد. نیروی او متشکل از بالروگ، اژدها و تعداد بیشماری اورک است. داستان، پس از شرح دقیق و پرجزئیات سقوط گاندولین، با قرار تورین و ادریل و اراندل به پایان میرسد. آنها هنگام فرار به جنوب، از فراز یک برآمدگی در کوهستان به ویرانه های آتشگرفته شهر مینگرند. این فرار، آغازگر داستان دیگری موسوم به قصه اراندل است که تالکین هیچ گاه ننوشت اما در این کتاب، بعضی از محورهای آن، براساس آنچه در منابع دیگر تالکین آمده، ذکر شده است.
کریستوفر تالکین، از روش مشابهی که در ارائه داستان برن و لوتین استفاده کرده بود، یعنی «شرح تاریخ به صورت متوالی» برای نگارش این ویرایش از قصه سقوط گاندولین استفاده کرده است. به گفته تالیکن، این داستان، «اولین داستان واقعی بود که در مورد این جهان تخیلی نوشت». او این داستان را در کنار برن و لوتین و همچنین فرزندان هورین، جز سه «قصة بزرگی» میدانست به شرح روزهای کهنتر در سرزمین میانه میپرداختند.
زمانی که دربارۀ انتشار این کتاب شنیدم خرسند شدم؛ چرا که در کتاب برن و لوتین، کریستوفر تالکین به‌اشتباه اعلام کرده بود که برن و لوتین آخرین اثری از کار پدرش خواهد بود که او بازسازی میکند. او نظرش را تغییر داد و از این بابت از او متشکرم زیرا این داستانی باشکوه است که بخش بزرگی از نبوغ تالکین را به نمایش میگذارد.
البته در ابتدا بسیاری از خوانندگان این سؤال را می‌پرسند: آیا برای کسانی که کتاب «سیلماریلیون» را خوانده‌اند، «سقوط گوندولین» ارزش خرید دارد؟ به‌طورقطع بله.
بخش مختصری از سیلماریلیون به این داستان اختصاص داده شده است. در نسخه‌ای که من دارم تنها شش صفحه از این داستان وجود دارد. تنها شش صفحه. این شش صفحه همانند خلاصه‌ای از داستانی تاریخی، بدون هیچ جزئیات دقیق داستان‌سرایی سبک اسطوره‌ای تالکین، است؛ بنابراین، بله، این اثر کاملاً ارزش خواندن شدن را دارد چرا که پیش‌ازاین هرگز جزئیات کامل این داستان را نمی‌دانستید. اگرچه این اثر تا حد زیادی ناتمام و فاقد قدرت گیرایی آثار تکمیل‌شدة او است؛ اما با مطالب جدیدی روبه‌رو هستیم.
براین‌اساس، اینکه این کتاب را بخوانید یا خیر به میزان تعهد شما به نویسنده بستگی دارد. من نمی‌توانستم این کتاب را نخوانم، چرا که به نظر بسیار جذاب می‌آمد. طرح داستان به «برن و لوتین» و «بچه‌های هورین» شبیه است و عاشقانه‌ای قدرتمند آن را تقویت میکند. عاشق و معشوق توور و ادریل نام دارند. ادریل دختر تورگون، پادشاه گوندولین است. توور توسط اولمو، یکی از والاها، به پادشاهی فرستاده میشود تا تورگون را مجاب کند حمله‌ای پیشگیرانه به دشمنش ملکور (مورگوت) آغاز کند. پادشاه به این امر اعتنایی نمی‌کند و دورۀ عذاب خود را آغاز میکند.
سال‌ها بعد، شهر زیبای گوندولین توسط ارتش مورگوت که متشکل از اژدهایان، بالروگ‌ها و اورک‌ها است غارت میشود. تور در عین اینکه تلاش میکند از پدر ادریل، پادشاه، دفاع کند برای نجات ادریل از محاصره نیز می‌جنگد. تعداد توور و بازماندگان به طرز ناامیدانه‌ای کم‌تر از دشمنان است و برای همین مجبور به فرار می‌شوند. نبرد به‌خوبی قابل‌لمس است چرا که متن به طرز هنرمندانه‌ای شدت و درام چنین لحظۀ حماسی در عصر اول سرزمین میانه را به تصویر می‌کشد. قهرمانان زیادی می‌میرند و افسانه‌های زیادی ساخته می‌شوند که خوانندگان تیزبین ممکن است برخی از اشارات کوتاهی که در ارباب حلقه‌ها وجود دارد را به‌خاطر بیاورند.
به‌عنوان یکی از علاقه‌مندان تالکین، زمانی که از کریستوفر تالکین، به دلیل این که اجازه داد کار ناتمام پدرش منتشر شود، تشکر می‌کنم می‌دانم که حرف دل بسیاری از خوانندگان را می‌زنم. اگرچه این اثر با یک شاهکار فاصله دارد، اما قابل‌تصور است که خواندن آن به همراه بخش‌ها (و پیش‌نویس‌های مختلف) چقدر فوق‌العاده خواهد بود: من می‌توانم آن را تصور کنم و مثل همیشه، آثار هنری آلن لی به کلمات جان می‌بخشند. بااین‌حال، این آخرین باری است که آن را می‌بینیم. کریستوفر تالکین به‌صراحت اعلام کرد که این آخرین قطعه خواهد بود (و دیگر نظر خود را تغییر نخواهد داد). نابودی شهری زیبا پایان مناسبی بر چنین دنیای وسیعی است؛ با فروریختن دیوارها و برج گوندولین، پایان از راه میرسد.
در سال 1977 کریستوفر تالکین سیلماریلیون را منتشر کرد، حماسه‌ای ادبی که توسط پدرش، جی.آر.آر نوشته شده است. تالکین دست به کاری می‌زند که به معنی واقعی بشارت‌دهندة کار باقی عمر او است. کریستوفر تالکین کوچک‌ترین پسر پدر مشهورتر از خود و همچنین مجری ادبی او است و بیش از 50 سال است که وظیفۀ بزرگ ویرایش و انتشار بسیاری از نوشته‌های ناتمام و منتشر نشده پدرش را بر عهده دارد.
از میان بسیاری از عناوین منسوب به جی.آر.آر تالکین که پسرش کریستوفر در انتشار آنها نقش اساسی داشت، می‌توان به کتاب 12 جلدی تاریخچه سرزمین میانه، داستانهای ناتمام و به تازگی مجموعه‌ای از نسخه‌های گالینگور داستانهای مختلف سرزمین میانه، از جمله فرزندان هورین، برن و لوتین، و اخیراً سقوط گوندولین (2018) اشاره کرد.
تمامی کتاب‌های منتشر شده در 50 سال گذشته به نوعی از دست‌نوشته‌های منتشر نشده تالکین، که تعدادشان نامشخص است، و ارزیابی انتقادی از آنها هستند. این امر از سال 2007 و در شش نسخۀ منتشر شدۀ اخیرمشهودتر است، چرا که اغلب شامل مقالات انتقادی کریستوفر هستند که به توسعۀ داستان مورد نظر یا سایر سوالات مرتبط در متن می‌پردازند.
اما همان‌طور که کریستوفر در «برن و لوتین» اشاره کرد و در «سقوط گوندولین» آن را تأیید کرد، کار او به‌عنوان ویراستار آثار پدرش به پایان رسیده است و «در نود چهارمین سال از زندگی من، سقوط گوندولین (بی‌تردید) آخرین اثر … از سری طولانی نوشته‌های پدرم خواهد بود».
داستان «سقوط گوندولین» همان است که از نام آن برمی‌آید؛ روایتی از سقوط شهر بزرگ الف‌ها، گوندولین، یکی از آخرین رویدادهای عصر اول سرزمین میانه. این روایت داستانی غم‌انگیز از عشق و خیانت، حرص و جاه‌طلبی و تکبر است، اما بااین‌حال با این مضامین برخوردی رمانتیک دارد.
از جهات مختلف، این کتاب تکرار مطالبی است که پیش‌ازاین منتشر شده‌اند؛ به‌ویژه در سیلماریلیون. اما انگیزۀ کریستوفر تالکین این بود که «با استفاده از متونی که پیش‌ازاین منتشر شده‌اند روایتی خاص را از اولین شکل آن تا توسعه‌های بعدی آن دنبال کند». این همان کاری است که کریستوفر تالکین با برن و لوتین انجام داد و برای «سقوط گوندولین» نیز آن را تکرار کرد.
بنابراین، آن چه در این نسخۀ نهایی از آثار کریستوفر تالکین با آن مواجه می‌شویم توسعه‌ای مداوم و تکاملی آرام از سقوط گوندولین است. این نسخه برای ما این امکان را فراهم میکند تا روشی را ببینیم که جی.آر.آر تالکین از طریق آن داستان را توسعه داد، ایده‌های خاصی را رد کرد و برخی دیگر را تا آخرین نسخه‌های موجود در دسترس اصلاح کرد. «در این حالت، متون یا حتی تصورات کاملی که بعدها رها شدند، به چشم می‌آیند».
در این شکل ارزش فوق‌العاده‌ای وجود دارد، اما همچنین در استخراج این داستان کوچک‌تر از تاریخ بزرگ‌تر سرزمین میانه ارزش فوق‌العاده‌ای وجود دارد، زیرا ما را ممکن می‌سازد تا نمونه داستان‌هایی که با هم تلاقی می‌کنند را مشاهده کنیم. کریستوفر تالکین در مورد یکی از این داستان‌ها که برای حفظ لذت از آن نامی نمی‌آورم، توضیح می‌دهد که «در این داستان نجوای یکی از داستانهای بزرگ سرزمین میانه به گوش میرسد» که همه بی‌توجه از کنار آن می‌گذرند مگر «سازنده تاریخ»
داستان به‌خودی‌خود می‌تواند به دو بخش متمایز تقسیم شود؛ یکی قبل از ورود به گوندولین و دومی در خود گوندولین. من بشخصه بخش اول را ترجیح می‌دهم، چرا که حجم بیشتری دارد و می‌توانیم روش‌های مختلفی که جی.آر.آر تالکین می‌نوشت را ببینیم؛ هم زمانی که اختصار در نوشته و هم زمانی که سبک روایت طولانی‌تر ترجیحی او آزاد بود. داستان گیرا است و هیچ حس تکراری، به جز ماهیت ذاتی کتاب، در آن وجود ندارد، همراه با پیچ‌وتاب‌های متحول‌کننده‌ای که هر نسخۀ جدید را زنده نگه می‌دارد و خواننده را هم از داستان و هم نویسنده آگاه میکند.
به همین خاطر است که با تأسف از آخرین نسخۀ کریستوفر تالکین صحبت می‌کنم. هر سالی که یک کتاب جدید نوشتۀ تالکین و ویرایش تالکین به ارمغان می‌آورد، سال خوبی بود و اینکه ما (احتمالاً) دیگر از این سال‌ها نخواهیم داشت، غم‌انگیز است و بااین‌حال، با آثار بسیار زیادی که در 50 سال گذشته منتشر شده‌اند، می‌توانیم با خیال راحت خود را در دوجین اثر نوشته شده توسط تالکین غرق کنیم که همیشه گوشه‌وکنار جدیدی برای کشف‌کردن دارند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.